Het zijn geen vanzelfsprekende beelden, die Ger Eikendal schildert. Vervallen gebouwen met hun voeten in het water, half afgescheurde affiches en grote industriële complexen bevolken zijn doeken. Zijn werk gaat over thema's met een maatschappelijk relevante inhoud. Dat kunnen complexe politieke theorieën zijn of algemene, alledaagse gebeurtenissen. Met het verbeelden van een ME'er met een schild waarop 'Coca Cola' staat of van het Vrijheidsbeeld in New York omgeven door een olieraffinaderij laat de schilder zijn eigen kritische mening over deze onderwerpen horen.
Als kunstenaar voelt Eikendal zich aangetrokken tot de Duitse stroming van het 'kritisch realisme' uit de jaren dertig van de vorige eeuw die met provocerende beelden mensen wilde wakker schudden en hen meer politiek en sociaal bewust probeerde te maken. Ook Eikendal wil met zijn schilderijen de kloof tussen maatschappij en kunst verkleinen en zijn thema's en symboliek leesbaar maken voor het brede publiek. 'Ik probeer via mijn schilderijen mensen bewust te maken van hun omgeving.'

Veelvuldig zien we de beeltenis van Marilyn Monroe op een poster als symbool van schoonheid, eenzaamheid en verval, ook de ruïnes en klassieke gebouwen verwijzen daarnaar. Voor Eikendal belichamen deze beelden de tragiek van het voorbijgaan van de tijd, maar vertegenwoordigen ze ook het respect voor de materie: schoonheid en vergankelijkheid. Stond aanvankelijk het verhaal en zijn boodschap bij Eikendal centraal, de laatste jaren tracht hij meer een middenweg te vinden tussen de kritische verwoording van zijn idealen en de behoefte van de toeschouwer om in het werk de eigen fantasie de ruimte te geven. In die zin is de kunstenaar wat milder geworden en verliezen de werken geleidelijk hun scherpe, kritische kantjes. Ze worden vriendelijker en bevatten meer symboliek, omdat ze toch ook een esthetische functie hebben.

Ger Eikendal volgde een opleiding tekenen- en maatschappijleer aan een lerarenopleiding in Groningen. Van collega Gerrie Wachtmeester, die hij eens per week bezocht, leerde hij het technisch, ambachtelijk schilderen. De onderwerpen van Eikendal zijn zeer divers. De kunstenaar gaat uit van de boodschap die hij wil overbrengen en zoekt daar het juiste beeld bij. Hij visualiseert als het ware de inhoud van zijn verhaal. Italië met zijn specifieke architectuur en landschap is daarbij vaak een bron van inspiratie. Ook de invloed van de reclame is duidelijk herkenbaar in zijn voorstellingen. Niet alleen het gebruik van posters en graffiti, maar ook de eenduidige opbouw van de voorstelling verwijst daarnaar. Techniek en verbeelding gaan hier hand in hand.